Jeżówka purpurowa, znana także jako Echinacea purpurea, to roślina o niezwykłych właściwościach leczniczych i dekoracyjnych. Jej preparaty od lat cieszą się dużym zainteresowaniem w medycynie naturalnej, a także wśród miłośników ogrodnictwa. W niniejszym artykule przybliżymy jej walory zdrowotne, sposób uprawy oraz zastosowania w codziennej terapii.
Właściwości lecznicze
Jeżówka purpurowa jest jednym z najważniejszych immunostymulatorów, czyli substancji, które wzmacniają układ odpornościowy. Działa przeciwzapalnie, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie i grzybobójczo, co czyni ją skuteczną w walce z wieloma schorzeniami:
-
Infekcje wirusowe: przeziębienie, grypa, opryszczka, różyczka, ospa, odra.
-
Infekcje bakteryjne: angina, zapalenie zatok, płuc, ucha środkowego, wywołane przez bakterie Pseudomonas aeruginosa.
-
Zakażenia grzybicze: skutecznie zwalcza Candida albicans.
-
Działanie przeciwnowotworowe: badania sugerują skuteczność w przypadku raka jelita grubego.
-
Problemy skórne: łuszczyca, egzema, trudno gojące się rany.
Uprawa i morfologia
Jeżówka purpurowa jest byliną dorastającą do 100 cm wysokości. Jej łodygi są sztywne i wzniesione, a liście duże, szorstkie i ogonkowe, o kształcie jajowato-lancetowatym. Kwiaty są duże i dekoracyjne, przypominające jeża, co jest źródłem nazwy rośliny. Kwitnie obficie i długo – od lipca do jesieni, a jej kwiaty zachowują świeżość w wazonie nawet do trzech tygodni. Roślina preferuje stanowiska słoneczne, ale wilgotne.
Zastosowanie
Surowcem leczniczym jest cała roślina: liście, łodygi, kwiaty oraz korzenie. Można ją przetwarzać na różne sposoby:
-
Sok ze świeżego ziela: wyciskany z nadziemnych części rośliny.
-
Herbatki: zaparzane z suszonego ziela lub płatków języczkowatych.
-
Odwar z korzeni: przygotowywany poprzez gotowanie rozdrobnionych korzeni.
-
Nalewki: z korzeni lub ziela, stosowane wewnętrznie i zewnętrznie.
-
Tabletki z suchym wyciągiem: dostępne w sklepach zielarskich.
Przepisy na domowe preparaty
Odwar z korzeni jeżówki
1 łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać szklanką wody. Zagotować i trzymać pod przykryciem na małym ogniu przez 10-15 minut. Odstawić na 15 minut, odcedzić. Pić 3 porcje dziennie w przypadku dolegliwości górnych dróg oddechowych, przeziębienia, grypy, kaszlu, zapalenia zatok oraz stanów wyczerpania.
Nalewka z korzenia lub ziela jeżówki
100 g wysuszonych i zmielonych ziół zalać 500 ml 40% wódki. Butelkę zamknąć i umieścić w ciepłym miejscu, wstrząsając 2 razy dziennie przez 2 tygodnie. Następnie nalewkę zlać, przesączyć osad i wycisnąć przez bawełniany materiał. Przechowywać w ciemnej, szczelnie zamkniętej butelce. Stosować 2-5 ml co 2-3 godziny podczas infekcji lub rozcieńczoną do płukania gardła.
Miód z jeżówką
Do słoika miodu (250 g) dodać 50 ml soku z jeżówki i 3-5 łyżek zmielonego pyłku kwiatowego. Dokładnie wymieszać, odstawić na 7-10 dni. Przechowywać w lodówce. Dorośli: 1 łyżeczka 3-4 razy dziennie, dzieci: pół łyżeczki 2 razy dziennie przez 10 dni.
Zasady stosowania
Aby kuracja jeżówką była skuteczna, powinna trwać około 10 dni codziennie lub 20 dni co drugi dzień. Można ją powtórzyć po upływie miesiąca. Badania wykazały, że jeżówka w małych dawkach i przez krótki okres działa najskuteczniej. Nadużywanie jej może osłabić układ odpornościowy.
Jeżówka purpurowa to prawdziwy skarb natury. Jej wszechstronne właściwości lecznicze, łatwość uprawy i szerokie zastosowanie sprawiają, że warto mieć ją w swojej domowej apteczce i ogrodzie. Regularne, ale umiarkowane stosowanie tej rośliny może przynieść wiele korzyści zdrowotnych, wzmacniając naszą odporność i pomagając w walce z różnorodnymi dolegliwościami.
BIBLIOFRAFIA:
- „Zioła dobre na … wszystko”- Broszura bezpłatna wydana ze środków WFOŚiGW w Toruniu, Wydawca: Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie
Informacje przedstawione na tej stronie mają charakter ogólny i edukacyjny. Nie zastępują porady lekarskiej. W przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem.
