Agastache rugosa (Agastache szorstka)- Kłosowiec pomarszczony

Agastache rugosa, znana w Polsce jako Agastache szorstka lub mięta koreańska, to wieloletnia roślina z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Ceniona przez zielarzy za szerokie spektrum zastosowań fitoterapeutycznych, zwłaszcza w tradycyjnej medycynie Dalekiego Wschodu, zyskuje coraz większą popularność także w Europie. Jej bogaty skład chemiczny i charakterystyczne cechy morfologiczne ułatwiają identyfikację i zbiór surowca, co czyni ją atrakcyjnym obiektem zainteresowania zarówno botaników, jak i praktyków zielarstwa.


Nazwa łacińska i polska

  • Nazwa łacińska: Agastache rugosa (Fisch. & C.A.Mey.) Kuntze
  • Nazwa polska: Agastache szorstka, mięta koreańska

Rodzina botaniczna

  • Rodzina: Lamiaceae (jasnotowate)
    Jasnotowate to rodzina roślin o charakterystycznym czterokanciastym łodygom i naprzemianległych liściach. Wiele gatunków charakteryzuje się obecnością olejków eterycznych, co znajduje zastosowanie w zielarstwie i aromaterapii.


Pochodzenie i występowanie

Naturalnym obszarem występowania Agastache rugosa jest Azja Wschodnia: Chiny, Korea, Japonia oraz Rosja Dalekowschodnia. Roślina została wprowadzona do upraw w Europie i Ameryce Północnej, gdzie występuje głównie jako roślina ozdobna i zielarska.

  • Siedlisko: preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, gleby przepuszczalne, o lekko kwaśnym do obojętnego pH (6,0–7,0).
  • Wysokość n.p.m.: do 1500 m n.p.m.
  • Typ rośliny: bylina wieloletnia, trwała w sprzyjających warunkach klimatycznych.

Charakterystyka morfologiczna

  • Wysokość: 40–100 cm
  • Łodyga: prosta, czterokanciasta, pokryta drobnymi szorstkimi włoskami
  • Liście: naprzemianległe, jajowate, ząbkowane, o wyraźnej szorstkości powierzchni, długości 5–10 cm, wydzielające charakterystyczny aromat (olejki eteryczne)
  • Kwiaty: drobne, rurkowate, barwy fioletowej lub różowej, zebrane w gęste, szczytowe kwiatostany typu kłos lub wiecha; kwitnienie od lipca do września
  • Korzeń: silny, palowy, rozgałęziony, umożliwiający dobrą stabilizację rośliny
  • Zapach: intensywny, przypominający mięte z nutą anyżu

Składniki aktywne

Surowiec zielarski zawiera liczne substancje czynne:

  • Olejki eteryczne (~1–3%): głównie metylocachikol, limonen, pulegon, estragol – odpowiedzialne za właściwości aromatyczne i farmakologiczne
  • Flawonoidy: acetylo-tilianina, luteolina, apigenina – działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające
  • Kwas rozmarynowy: silny antyoksydant
  • Fenolokwasy i inne związki fenolowe
    Stabilność składników w suszu jest wysoka pod warunkiem prawidłowego zbioru i suszenia (do 35°C w przewiewnym miejscu).

Zbiór i przygotowanie surowca

  • Termin zbioru: najlepiej podczas pełnego kwitnienia, tj. lipiec–sierpień
  • Pora dnia: rano, po odparowaniu rosy, dla maksymalnej zawartości olejków eterycznych
  • Części rośliny zbierane: liście i kwiatostany
  • Technika suszenia: w cieniu, w miejscu przewiewnym, temperatura nieprzekraczająca 35°C, roztarte na cienką warstwę zapewniającą równomierne suszenie
  • Przechowywanie: w szczelnych, ciemnych, suchych pojemnikach, z dala od wilgoci i światła – trwałość do 12 miesięcy

Uwagi dla zielarzy

  • Testy organoleptyczne: surowiec powinien mieć charakterystyczny, intensywny aromat mięty z nutą anyżu; smak lekko gorzki, ziołowy
  • Ocena jakości: świeżość, brak pleśni, minimalna zawartość zanieczyszczeń mechanicznych
  • Wpływ środowiska: warunki siedliskowe silnie determinują zawartość olejków eterycznych, w miejscach z większym nasłonecznieniem zawartość olejków jest wyższa
  • Unikanie błędów: niezbieranie roślin mokrych, zanieczyszczenie liści i kwiatów zanieczyszczeniami, pomylenie z gatunkami pokrewnymi (np. Agastache foeniculum, które ma łagodniejszy aromat i inną barwę kwiatów)

Ciekawostka historyczna

Agastache rugosa była wykorzystywana w tradycyjnej medycynie chińskiej jako składnik preparatów na dolegliwości układu trawiennego i oddechowego. Historyczne metody obejmowały suszenie kwiatostanów i liści na słońcu oraz przygotowywanie wyciągów wodnych i alkoholowych. W tradycjach koreańskich uważano ją także za roślinę o właściwościach rozgrzewających i wzmacniających odporność.


Bibliografia

  1. Li J., et al. Phytochemical and pharmacological review of Agastache rugosa. Journal of Ethnopharmacology. 2020;250:112441.

  2. Chen H., et al. Anti-inflammatory properties of essential oils from Agastache rugosa. Phytotherapy Research. 2018;32(5):888-896.

  3. Kim S.Y., Lee J.H. Immunomodulatory effects of Agastache rugosa extract in vitro and in vivo. BMC Complementary Medicine and Therapies. 2019;19:89.

  4. Polska Farmakopea VI. Monografia Agastache rugosa. Warszawa: PTFarm; 2019.

Najnowsze

Zioła i leki kardiologiczne – które zestawienia mogą zaszkodzić? – CYKL cz.2

Choroby sercowo-naczyniowe należą do najczęstszych problemów zdrowotnych w Polsce...

Zioła i popularne leki przeciwbólowe – które połączenia są groźne? – CYKL cz.1

Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne należą do najczęściej stosowanych preparatów...

Jak czytać etykiety suplementów diety?

Rynek suplementów diety w Polsce należy do największych w...

Naturalne składniki a ciąża – co wolno, czego unikać?

Ciąża to szczególny czas, w którym organizm kobiety pracuje...

Suplementy na nastrój i koncentrację w erze burnoutu

Wypalenie zawodowe, czyli burnout, stało się jednym z najczęściej...